Zaburzenia psychotyczne to liczna grupa zaburzeń o różnorodnej etiologii i zróżnicowanym obrazie klinicznym. Nie wyróżniono odrębnych kryteriów diagnostycznych u dzieci i dorosłych.  Cechą wspólną zaburzeń ze spektrum schizofrenii jest występowanie co najmniej 1 z pięciu objawów: urojeń, omamów, dezorganizacji mowy, dezorganizacji zachowania i objawów negatywnych. Objawy negatywne to przede wszystkim : spłycenie ekspresji emocjonalnej, zubożenie myślenia, brak motywacji i działań. Najistotniejszą rolą lekarza jest odróżnienie krótkotrwałej dekompensacji psychotycznej od procesu schizofrenicznego. A w konsekwencji wdrożenie skutecznego leczenia farmakologicznego i interwencji psychospołecznych celem zapobieżenia rozwojowi choroby.