Zaburzenie osobowości to diagnoza, która budzi najwięcej niezgody i pretensji. Nie jest to choroba, a jednak potrafi uczynić życie nieznośnym. Osoby z zaburzeniami osobowości rzadko potrafią dostrzec ten destrukcyjny wpływ swojej charakterystyki na zachowanie . To co społecznie oczekiwane i pożądane zderza się ze sztywnym spostrzeganiem i interpretowaniem rzeczy, nieelastycznymi przekonaniami, powierzchowną uczuciowością, także z nieakceptowanymi zachowaniami i nie satysfakcjonującymi interakcjami ze światem zewnętrznym.  Te odbiegające od przeciętnych wzorce zachowań są głęboko utrwalone i w konsekwencji powodują liczne trudności w wielu zakresach funkcjonowania psychologiczno-społecznego.

Struktura osobowości  jest do pewnego stopnia dynamiczna, podlega rozwojowi i organizacji. Podjęcie pracy psychoterapeutycznej  może wznowić proces zahamowanego rozwoju. Pomoże uzyskać wgląd w naturę własnych trudności i adekwatność  poczucia własnej wartości. Również pozwoli zobaczyć to co jest kwestią  naszego temperamentu a co wynikiem nieprawidłowości w procesie wychowania i socjalizacji.